sint-oedenrode
slenterend langs de korenvelden
ruik ik de zwoele zomerlucht
gedragen door het Brabants land,
over zandpaden, tot stof geworden
en wilde bloemen aan elke kant
waar het kruid van sint jan
nog steeds ongewild getuigt
van een natuurlijke orde
ik ontwaar in de nabije verte
stram en fier de toren met de knop
al eeuwen wakend over Roois gebied
al ware God immer aanwezig
en tot op heden ons dorp overziet
waar donkere klokken
beieren over markt en
oude smalle straten
waar mensen op elkaar
zijn betrokken
en vrijmoedig praten
om oprecht in de harten
de aard en ziel
van deze plek te bewaren
waar men elkaar nog kent
en wuivend groet
dat hoort bij de Rooise mens
alleen hij kan dat verklaren
ruik ik de zwoele zomerlucht
gedragen door het Brabants land,
over zandpaden, tot stof geworden
en wilde bloemen aan elke kant
waar het kruid van sint jan
nog steeds ongewild getuigt
van een natuurlijke orde
ik ontwaar in de nabije verte
stram en fier de toren met de knop
al eeuwen wakend over Roois gebied
al ware God immer aanwezig
en tot op heden ons dorp overziet
waar donkere klokken
beieren over markt en
oude smalle straten
waar mensen op elkaar
zijn betrokken
en vrijmoedig praten
om oprecht in de harten
de aard en ziel
van deze plek te bewaren
waar men elkaar nog kent
en wuivend groet
dat hoort bij de Rooise mens
alleen hij kan dat verklaren
Reacties op dit gedicht
| Quadesh: | Zaterdag, november 18, 2006 18:59 |
| heerlijk geschreven. fijne avond. liefs Q | |
| kerima ellouise: | Zaterdag, november 18, 2006 18:05 |
| schitterende ode aan Sint-Oedenrode Liefs, kerima ellouise |
|
| Hilly N: | Zaterdag, november 18, 2006 17:20 |
| mooi omschreven gedicht. Groet van hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2006 | ||
| Thema's: | ||