er was iets
ik zag het.
ik zag het in je ogen,
zou je het me vertellen
of zou je zwijgen
en het heel je leven met je mee dragen.
je kan me vertrouwen hoor,
je kan me alles vertellen.
ik sta voor je klaar
en dan na al die tijd
weet ik het nog steeds niet.
ik denk nog steeds aan die ene dag dat je ogen dof stonden
en je huid grauw was
en nog steeds zit ik met de gedachten ver weg
aan die ene vraag:wat is er
nu zit ik hier met de gedachten:
zit je aan de drugs of was er iets anders?
ik besef nu dat ik het nooit zal weten,
wat ik ook doe of probeer.
nooit of nooit.