passend
hij is te groot gegroeid
de kleren van zijn vader
passen al lang niet meer
pa blijft nog even groot
eens 's nachts klopt hij aan
op de kastdeur van binnenuit
in het maatpak van zijn zoon
mouwen, broekspijpen omgeslagen
vraagt om een degelijke riem
de broek kan niet meer dicht
verzoekt dan om mee te gaan
samen naar het verre licht
de kleren van zijn vader
passen al lang niet meer
pa blijft nog even groot
eens 's nachts klopt hij aan
op de kastdeur van binnenuit
in het maatpak van zijn zoon
mouwen, broekspijpen omgeslagen
vraagt om een degelijke riem
de broek kan niet meer dicht
verzoekt dan om mee te gaan
samen naar het verre licht
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Zondag, november 19, 2006 19:56 |
| top | |
| sunset: | Zondag, november 19, 2006 16:16 |
| Zo integer, bijzonder dit. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| Windwhisper: | Zondag, november 19, 2006 10:36 |
| moest hirvan even slikken, met een traan in mijn ogen gelezen Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2006 | ||
| Thema's: | ||