Ronggevlekt in kristallijn
rondgevlekt in krislallijn
poedersneeuw
verzoet de kou
ijzend waaien
winden uit het
strakkend blauw
hun bloemen in
doorzichtig zwart
uitgestrekt
wit rondgevlekt
in kristallijn
speelt vorst
met licht en
straalt intens
zijn kou
speldenprikt
in zwart
weerkaatst
de twinkelende
glinstering van
duizend sterren
in de nacht
wil melker
20/11/2006
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Maandag, november 20, 2006 09:47 |
| doorzichtig en intens dit gedicht prachtig verword! knufleifs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Maandag, november 20, 2006 07:57 |
| Prachtig hoe jij de eenzaamheid projecteert op en in de winter. Beiden horen inderdaad dikwijls bij elkaar (letterlijk én figuurlijk). Liefs en mijn omarmende knuf, sunset |
|
| Reiger: | Maandag, november 20, 2006 07:47 |
| Een prachtig gedicht.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2006 | ||
| Thema's: | ||