Het is, alsof ze er niet meer is, voor mij
Voor mezelf zorgen is zoveel. Op deze manier, zo alleen
Alleen maar geloven dat er niks is,
wat ik goed kan doen
Het gevoel wat, Vroeger ons samen bracht
Vroeger is veranderd in nu
en nu is anders dan ik zou willen
Ik mis het, zoals toen
Ik wil je terug, leef met ons mee,
met mij, en met jezelf
Je ogen kijken anders naar me
Ik vind mezelf vreselijk,
maar inhouden, kan ik niet
Mijn mening is anders
Met de jouwe, is er zoveel verschil
En nog steeds kan ik het niet geloven
En het voelt zo leeg, zo ontruimend
Ik kan je zo niet aanstaan
Net als jij mij
Wat er fout gaat,
gaat bij mij fout
Alsof ik even niet nadenken kan
Soms voel ik me als een baksteen
Help me asjeblieft, met het bouwen van die muur
die kan blijven staan, zo nu en dan
Breken wil ik niet meer,
elke keer weer
Het is, alsof ze er niet meer is, voor mij
en ik mezelf soms een beetje kwijt ben.
-S-