het Joodse gas
het Joodse gas
wil ik de vage sluiers van de leegte
raken in mijn omarming
dan wil ik nog slechts één ding
- de reden weten waarom ik leefde -
de hindernissen die ik overwon
om in het vruchtwater te blijven drijven
toen al wist ik dat het kon
- de dood te ontstijgen –
ik bracht mij overboord
en wankelde de haven in
niemand had ik gestoord
- mijzelf al evenmin –
en zij die liggen bleven
zwoeren bij het leven
dat het minnen een spel was
- zij vergaten het Joodse gas –
elze
Reacties op dit gedicht
| anneke van dijk: | Maandag, november 20, 2006 18:26 |
| jij weet dat leven eeuwig is, ondanks alles.... liefs, namasté, anneke |
|
| arie: | Maandag, november 20, 2006 17:18 |
| Zwaar drijven deze woorden om binnen m''n bereik aan land te spoelen op veilig land. En zich daar mengen met het warme zand dat -leven- heet Ik wens je warmte en kracht toe liefs, arie |
|
| Niniki: | Maandag, november 20, 2006 13:37 |
| Lieve Elze, ik weet niet goed wat ik hier moet schrijven. Ik geef je in ieder geval een dikke zoen. kuszzzzzzz |
|
| M@rcel: | Maandag, november 20, 2006 13:07 |
| in intensse stilte gelezen..Broer.. Een warme omarming en dikke knuffel M@rcel |
|
| _Ria_: | Maandag, november 20, 2006 11:29 |
| Stilte bij jouw gedichten vandaag allemaal over de dood hier blijven jij! Liefs en een knuffel! |
|
| switi lobi: | Maandag, november 20, 2006 11:22 |
| Pffffff.....(slikt emotie weg)....stormvoelen. Warme omarmende knuffel, liefsliefs....switi lobi |
|
