ik kon het echt niet vertellen
Ik kon het niet
geen woorden spreken
niet praten uit mezelf
geen gedicht voor kunnen gelezen
kwam er niet meer uit
angst hield me stil
tranen wilde ik niet laten
me groot houden was wat ik deed
gevraagt aan m'n verpleegster
lees jij het maar voor
ik staarde alleen maar
en kwam geen geluid van pas
ze lees de het voor
kruipend achter m'n tas
beelden en stemmen kwamen voorbij
ik moet weg hier ' kan niet blijven
maar toch gebleven
kon niet vluchten
kan er niet meer tegen
hoe kan dit alles zo gebeuren
Reacties op dit gedicht
| anneke van dijk: | Maandag, november 20, 2006 18:22 |
| moedig dat je gebleven bent!! liefs, namasté, anneke |
|
| lonely 1: | Maandag, november 20, 2006 18:17 |
| goed voor jou dat je gebleven bent, de rest volgt wel, een hele grote stap vooruit dat je bleef, liefs en knuffel, lonely 1 |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 20, 2006 16:48 |
| elke stap die je nu doet gaat in de goede richting, je durfde niet te praten of voor te lezen, maar je bleef wel.......en dat is hartstikke goed. liefs Cobie |
|
| blauwoogje: | Maandag, november 20, 2006 15:28 |
| Zie je wel dat je sterker bent dan je dacht? Volgende keer lees je het zelf voor,je kan het!!! Veel sterkte en een dikke knuff xx blauwoogje |
|
| M@rcel: | Maandag, november 20, 2006 15:18 |
| wat lief dat je verpleegster het voor las voor jou maar ik vind het knap ook al wou je vluchten ,dat je bleef maar toch zal het zo stapje voor stapje de goede richting ingaan, en over een tijdje zal je ze zelf weer je gedichten voorlezen gaan Knuff/liefs M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2006 | ||
| Thema's: | ||