Ratel
Drieduizend doden, waren te gevaarlijk om
te komen, en te gaan waar ze wilden staan.
Koop mijn bloed en geef het aan de armen maar
vergeet niet dat ik jou dan niet meer kan verwarmen.
Want de wereld draait constant door, totdat jij het niet meer ziet, en ik het niet meer hoor.
Geef je vingers aan de rijken en deel je leven met de mijne. Draag je naam in die daarachter en maak de veren nog iets zachter.
Roep de zeven schoonheden in één en laat mij maar even alleen.
Voel dat ik naar je tast en luister, voordat je wegloopt naar het duister.
te komen, en te gaan waar ze wilden staan.
Koop mijn bloed en geef het aan de armen maar
vergeet niet dat ik jou dan niet meer kan verwarmen.
Want de wereld draait constant door, totdat jij het niet meer ziet, en ik het niet meer hoor.
Geef je vingers aan de rijken en deel je leven met de mijne. Draag je naam in die daarachter en maak de veren nog iets zachter.
Roep de zeven schoonheden in één en laat mij maar even alleen.
Voel dat ik naar je tast en luister, voordat je wegloopt naar het duister.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Emilia | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2006 | ||
| Thema's: | ||