kon het niet opbrengen
Stilletjes lig ik op bed
wil alleen maar rust
mijn lichaam trilt van angst
en zo ontzettend moe
niet naar therapie vanochtend
het bellen dat ik toch kom
anders mis ik het gesprek
een gesprek voor beschermd wonen
dan zal ik weer naar huis gaan
om te gaan rusten
ik neem te veel op me vork
en nu zit ik vast
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Dinsdag, november 21, 2006 13:22 |
| geen gesprek missen hoor! ''t is voor je eigen goed! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, november 21, 2006 12:24 |
| Elke stap die je nu gaat zetten is belangrijk hoor, toppie dat het toch wel goed gaat ook al ben je nu wat vermoeid het gaat je lukken Heel veel sterkte Cobie |
|
| arie van der zalm: | Dinsdag, november 21, 2006 12:11 |
| probleem mooi neergezet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2006 | ||
| Thema's: | ||