Door de geest van een geest
Door de geest van een geest
een ketting ratelt in mijn ziel
al zwijgend probeer ik de schakel te breken
de pijn van gegeseld te zijn
hoe getraand wandelde ik door tijd
de mens mij al lang vergeten
voelt de koude om zich heen
ik voel en proef de angst
want men kende mij niet bij leven
al zwijgend probeer ik de schakel te breken
de pijn van gegeseld te zijn
hoe getraand wandelde ik door tijd
de mens mij al lang vergeten
voelt de koude om zich heen
ik voel en proef de angst
want men kende mij niet bij leven
zo vergeten zo alleen
opzoek naar licht
die mij verlossing kan geven
mijn god wanneer is mijn schuld ingelost
***Wim****
opzoek naar licht
die mij verlossing kan geven
mijn god wanneer is mijn schuld ingelost
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| M@rcel: | Woensdag, november 22, 2006 00:45 |
| prachtig geschreven Wim Slaap lekker M@rcel |
|
| Bieke: | Dinsdag, november 21, 2006 14:03 |
| Was hier weinig maar het is net of ze mooier zijn dan ooit Liefs Bieke, |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, november 21, 2006 13:15 |
| mooi geschreven deze diepte van het ijle... liefs, kerima ellouise |
|
| hiljaa: | Dinsdag, november 21, 2006 13:14 |
| door geest vergeten licht sterk verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, november 21, 2006 13:07 |
| even slikken bij dit gedicht, lees het srakjes nog wel eens een keer liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2006 | ||
| Thema's: | ||