Stil
Met stille woorden
die ik alleen maar denk
en een leegte die
me nieuwsgierig
bekijkt
is
elk ogenblik
een wens die
met vreemde
ogen
naar me kijkt
en vraagt wie
ik
zou willen
zien
als ik
weer
mag
schreeuwen
van plezier
die ik alleen maar denk
en een leegte die
me nieuwsgierig
bekijkt
is
elk ogenblik
een wens die
met vreemde
ogen
naar me kijkt
en vraagt wie
ik
zou willen
zien
als ik
weer
mag
schreeuwen
van plezier
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zondag, januari 13, 2002 02:23 |
| nadenken maakt geen geluid..en daarom is het "nog" stil... mooi gedicht... |
|
| Sheena: | Zaterdag, januari 12, 2002 19:01 |
| Dat WEER, in je laatste zinnen, schenkt hoop, je hebt het ooit dus eens gedaan, die dagen zullen wederkeren, al ben je nu ... wat stil .... take care, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||