Mijn lief...
Mijn lief...
Waar jouw gedachten ver in het onbekende zijn,
zijn de mijne hier dicht bij jou, om je zachtjes in
te fluisteren dat ik van je hou. – Mijn liefste, geef
niet op – jij hebt de wereld zoveel te bieden. En
voor even draait de aarde niet om de zon, maar
alleen en alleen om jou. En vergeet nooit, mijn
lief, hoe trots ik ben om de jouwe te mogen zijn.
Laura
Waar jouw gedachten ver in het onbekende zijn,
zijn de mijne hier dicht bij jou, om je zachtjes in
te fluisteren dat ik van je hou. – Mijn liefste, geef
niet op – jij hebt de wereld zoveel te bieden. En
voor even draait de aarde niet om de zon, maar
alleen en alleen om jou. En vergeet nooit, mijn
lief, hoe trots ik ben om de jouwe te mogen zijn.
Laura
Reacties op dit gedicht
| Paul de Bruyn: | Dinsdag, november 21, 2006 18:48 |
| Houd vast; niet met handen, maar hartenvol;) liefs, |
|
| Peter van Tiel: | Dinsdag, november 21, 2006 17:45 |
| Prachtig geschreven! Zo te lezen ben je erg gelukkig. Houwen zo meid! En bedankt voor je lieve reacties steeds. Fijne avond Knuffie, Peter. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laura Luijkx | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2006 | ||
| Thema's: | ||