De jongen der eenzaamheid (9)
Het meisje der eenzaamheid
Huiverend rilde hij in gedachten
Een eindeloze tijd leek hij te wachten
Terneer geslagen sloeg hij zijn ogen neer
Moeizaam probeerde hij te verdrijven dit verdriet
Echter wat hij ook deed, het hielp hem niet
Ineenstorting voorkomend keek hij om zich heen
Smekend keek hij naar de mensen die hem passeerden
Jammer genoeg, het was alsof ze allen hem negeerden
Een enkel gebaar was wat hij wou, maar kreeg er geen
De jongen der eenzaamheid
Enkel hij in deze eentonigheid
Radeloos sloeg hij zijn ogen wederom neer
Eenzaam werd hij door zijn gedachten verscheurd
Enkel droefnis en onbegrip vielen hem te beurt
Niemand die hem schonk een teken van aandacht
Zoekend gingen zijn ogen nog eenmaal rond
Alles zagen ze, behalve het meisje dat daar stond
Alles, maar niet het meisje dat naar hem keek
Met ogen vervuld van tranen, zo broos en week
Het meisje der eenzaamheid
Enkel zij zag hem in deze eentonigheid
In tranen vervuld deed hij zijn ogen weer dicht
Dat meisje achter hem, zo kortbij, had hem niet verlicht
Huiverend rilde hij in gedachten
Een eindeloze tijd leek hij te wachten
Terneer geslagen sloeg hij zijn ogen neer
Moeizaam probeerde hij te verdrijven dit verdriet
Echter wat hij ook deed, het hielp hem niet
Ineenstorting voorkomend keek hij om zich heen
Smekend keek hij naar de mensen die hem passeerden
Jammer genoeg, het was alsof ze allen hem negeerden
Een enkel gebaar was wat hij wou, maar kreeg er geen
De jongen der eenzaamheid
Enkel hij in deze eentonigheid
Radeloos sloeg hij zijn ogen wederom neer
Eenzaam werd hij door zijn gedachten verscheurd
Enkel droefnis en onbegrip vielen hem te beurt
Niemand die hem schonk een teken van aandacht
Zoekend gingen zijn ogen nog eenmaal rond
Alles zagen ze, behalve het meisje dat daar stond
Alles, maar niet het meisje dat naar hem keek
Met ogen vervuld van tranen, zo broos en week
Het meisje der eenzaamheid
Enkel zij zag hem in deze eentonigheid
In tranen vervuld deed hij zijn ogen weer dicht
Dat meisje achter hem, zo kortbij, had hem niet verlicht
Reacties op dit gedicht
| MizzTeaQ: | Vrijdag, januari 19, 2007 16:05 |
| Hi Lone Wolf, alles goed?! Nog de beste wensen voor 2007!! Liefs, |
|
| Roland Hainje: | Zaterdag, december 16, 2006 20:03 |
| hee, Lone Wolf, hoe gaat het met je? hartelijke groet, Ro |
|
| Peerke_x: | Zondag, december 03, 2006 18:35 |
| wauw prachtigmooi gedaan kuzzie |
|
| because: | Woensdag, november 22, 2006 22:14 |
| met rode ogen vol bewondering gelezen, stilmakend. Liefs en xxx because |
|
| Roland Hainje: | Woensdag, november 22, 2006 14:37 |
| prachtig, gevoelig geschreven, Wolf! ik voel de onmacht... groetjes, Ro |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, november 22, 2006 13:09 |
| mooi | |
| MizzTeaQ: | Woensdag, november 22, 2006 12:17 |
| Mooi, voelbaar...knuffel! Liefs, |
|
| going with de wind: | Woensdag, november 22, 2006 06:34 |
| heel mooi geschreven lieve |
|
| red one: | Woensdag, november 22, 2006 00:26 |
| mooi geschreven.. de machteloosheid voelbaar... truste knuff redje |
|
| wijnand.: | Woensdag, november 22, 2006 00:14 |
| mooi | |
| M@rcel: | Woensdag, november 22, 2006 00:14 |
| voelbaar mooi verwoord en geschreven Slaap lekker M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lone Wolf | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2006 | ||
| Thema's: | ||