Weg
Bloemen noch kransen op haar graf
Want niemand die haar haar laffe daad vergaf
Ze vluchtte weg van de pijn
en wist dat ze er nooit meer zou zijn
Onbegrepen ging ze weg
de wereld vervloekend voor haar pech
Ze had nog wel willen verdergaan
Als er iemand was die haar zag staan
Maar ze had niemand om haar heen
Ze was altijd heel alleen
Niemand die zag dat ze huilde
Dat die dwaze gedachte in haar schuilde
Nee niemand had verdriet
toen zij op een dag de aarde verliet
Want niemand die haar haar laffe daad vergaf
Ze vluchtte weg van de pijn
en wist dat ze er nooit meer zou zijn
Onbegrepen ging ze weg
de wereld vervloekend voor haar pech
Ze had nog wel willen verdergaan
Als er iemand was die haar zag staan
Maar ze had niemand om haar heen
Ze was altijd heel alleen
Niemand die zag dat ze huilde
Dat die dwaze gedachte in haar schuilde
Nee niemand had verdriet
toen zij op een dag de aarde verliet
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: WhisperAName | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2006 | ||
| Thema's: | ||