te veel
De moeite om het te zeggen....
De moeite om het uit teleggen....
Dat is me allemaal teveel
Jou te zeggen dat ik me verveel
Je zou het niet begrijpen...
Je zou niet ingrijpen....
Het is alsof mijn keel word dicht geknepen
Het is alsof ze met zijn alleen op me staan
Het is alsof.....
Ach laat ook maar
Je zal me moeten laten gaan
hoe dan ook
of je nou wil of niet
Het is te strak....
Te veel regels,
Teveel haat en nij
En er gebeurd niets
Helemaal niets
Maar treur maar niet....
Heb maar geen verdriet
niet om het verlies om mij
De moeite om het uit teleggen....
Dat is me allemaal teveel
Jou te zeggen dat ik me verveel
Je zou het niet begrijpen...
Je zou niet ingrijpen....
Het is alsof mijn keel word dicht geknepen
Het is alsof ze met zijn alleen op me staan
Het is alsof.....
Ach laat ook maar
Je zal me moeten laten gaan
hoe dan ook
of je nou wil of niet
Het is te strak....
Te veel regels,
Teveel haat en nij
En er gebeurd niets
Helemaal niets
Maar treur maar niet....
Heb maar geen verdriet
niet om het verlies om mij
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, januari 13, 2002 13:30 |
| Je wilt gaan naar een ander bestaan, zou je laatste woord nog worden gehoord? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sonja molenaar | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||