~*~
Buiten is het donker en met het doven van de zon
daalt de temperatuur
en 'n kille bries aait zachtjes mijn huid
en voor even siddert het,minimaal
Bijna voelt 't prettig
en lijkt 't of ik mij beter voel
in de flauwe weerschijn van de maan
omdat de felle zon toch maar verblind
Ik sper m'n ogen iets verder open
en probeer de contouren te onderschijden
ben ik blind?nee!
Koud is het
Koud in de nacht
koud in mijn hart
Ook ik sluit de zon buiten,bewust
Bang dat ze te fel zal zijn
en me verbrand
Toch is het niet zo
dat ik mezelf constant hul
in de deken van de nacht
Zo af en toe open ik mn ogen
En probeer te wennen aan t felle zonlicht
en worden m'n ogen overspoeld
door de vele kleuren
en het overdonderd me..,
wat is er veel te zien
Voorzichtig zet ik 'n stapje en merk
dat ik niet zo hoef te zoeken naar n aanwijzing
Ik heb immers beter zicht
En zo langzaam neem ik afscheid
van de donkere nachten
en baadt ik in de zon
~*~