langs de contouren van mijn geliefde
op het ritme van haar zachte adem
die mijn borst streelt in deze nacht
die de onze is in dit oude huis.
Het bonzen van mijn hart wiegt haar
in een mijmering van losse gedachten
ver van oud zeer en ontgoochelingen
die pijnlijk verleden heeft gebracht
ons geloof voerde ons weer thuis.
Quadesh: | Vrijdag, november 24, 2006 09:02 |
is weer mooi. lekker gevoel thuis zijn. liefs!! | |
MayadeBij*: | Donderdag, november 23, 2006 12:28 |
Onbetaalbaar.. hoe clichè dat ook mag klinken.. | |
Windwhisper: | Donderdag, november 23, 2006 05:49 |
Heerlijk gedicht zo wonderlijk mooi om te lezen. liefs Cobie |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 23 november 2006 | ||
Thema's: |