vermist
ik loop op straat,
mijn ogen staren.
ik zoek een glimp,
mijn wereld verblind.
kon ik maar even,
die mooie gedachten,
waar maken.
je lief gezicht,
even aanraken.
een stralend licht,
wanhopig,zoekend.
maar jouw gezicht blijft vermist.
mijn ogen staren.
ik zoek een glimp,
mijn wereld verblind.
kon ik maar even,
die mooie gedachten,
waar maken.
je lief gezicht,
even aanraken.
een stralend licht,
wanhopig,zoekend.
maar jouw gezicht blijft vermist.
Reacties op dit gedicht
| Zeeroosje: | Maandag, januari 14, 2002 05:35 |
| ooit komt dat gezicht terug Linda, misschien moet je niet zoeken, dan kom het wel vanzelf. Lieve groetjes Roosje | |
| arie: | Zondag, januari 13, 2002 14:49 |
| een blik in je eigen hart laat dat gezicht zien... liefs, arie |
|
| Hans Winter: | Zondag, januari 13, 2002 14:05 |
| Vanuit je gemis wat liefde rondstrooien in mooie woorden, wis en waarachtig. |
|
| Sheena: | Zondag, januari 13, 2002 12:35 |
| Kijk in je hart, daar is iemand, nooit, vermist ... liefs, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||