*Jij*


Dit gevoel is onbeschrijfbaar,
als je langs me staat ben ik plots onbereikbaar


Ik heb dan alleen nog maar oog voor jou,
en stiekem verlang ik naar je arm om me heen in de kou


Als ik aan je denk verdwijnt de wereld een beetje,
de grond en de lucht lijken in elkaar te vloeien, weet je?


Of als je langs me komt zitten verlies ik het compleet,
dan moet ik vechten tegen die kracht, zo groot als een magneet


Wanneer je in mijn ogen kijkt met die bruine schijn,
dan besef ik dat ik alleen bij jou wil zijn.


Op het moment dat je me uitleg geeft over allerlei zaken,
dan begin ik me af te vragen wanneer ik ga ontwaken.


Dit alles heeft veel weg van prachtige dromen,
waar alles kan en je je niet hoeft in te tomen.


zaterdag 19 november 2006, 16u10