Er rolt een traan over mijn wang,
Een traan van angst.
Een traan van alleen zijn,
Een traan van éénzaamheid.
Een traan van spijt.
Een traan van pijn.
Een traan van gebroken te zijn.
Een traan van liefdeloos te zijn.
Zoveel soorten tranen, lopen erover mijn wangen.
Het houdt me in bedwang, het houdt me gevangen.
Het houdt me op een grote afstand.
Zolang ik thuis een traan laat vallen, val ik tenminste niet door de mand.
Tranen van een onvergetelijke pijn,
De momenten van het alleen zijn.
De éénzaamheid.
Ik wil het niet, maar raak het niet kwijt.
Thuis ben ik een heel ander mens,
Een mens met veel pijn, en met maar één wens.
De wens, geen gevoelens meer te hebben,
Dan kan niks me meer raken, en alles langzaam wegebben.
Tranen van ongeluk.
Tranen van ongelukkig zijn.
Tranen van een stenen hart.
Tranen van een liefdeloos hart.
Tranen van mijn ogen.
Tranen van mijn lichaam.
Tranen van pijn.
Tranen van helemaal, compleet alleen zijn…
why love?: | Dinsdag, januari 02, 2007 17:13 |
mooi gedicht ! ik heb een gedicht met dezelfde titel! toevallig hihih! sterkte met alles! |
|
Mellzj: | Donderdag, november 23, 2006 21:35 |
mooi je kan goed schrijven doe zo voort succes xx mellzj |
|
Peerke_x: | Donderdag, november 23, 2006 19:34 |
wauw.. echt héél erg mooi geschreven.. we zijn denk ik allebei een beetje verdrietig.. ist niet?;) xxKusKnuf |
|
lely elfje: | Donderdag, november 23, 2006 19:10 |
troost... geen gevoelens meer willen voelen...wil ik ook erg graag... kus elfje |
|
*papillon*: | Donderdag, november 23, 2006 18:49 |
heel mooi verwoord! liefs |
|
Auteur: Lovely** | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 23 november 2006 | ||
Thema's: |