Blozen de wangen tegen me aangedrukt
Als ik ’s avonds bij jullie kruip
Is mijn hart vol van liefde verrukt
En toch dat beklemmende gevoel
Of ik wel alle juiste stappen heb gezet
Om jullie een goede toekomst te geven
Heb ik wel op alle kleine dingen gelet
Kan ik wel genoeg aandacht en liefde geven
In die soms spaarzame momenten die we delen
Of groeien we steeds verder uitelkaar
Zijn we in ons lot van verliezen
verder verdreven ...
Houden van zit heel diep geworteld
En nog nimmer is mij iets door hun kwalijk genomen
Maar als dat laatste stukje zou breken ....
Spoken bestaan toch niet ?
Niniki: | Donderdag, november 23, 2006 23:47 |
Lieve Matt, Bij liefde en houden van komt ook altijd angst. De keerzijde van de medaille. Sterkte! Knuffie |
|
Auteur: Mattijn Langenberg | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 23 november 2006 | ||
Thema's: |