'Ben jij gelukkig'
de woorden zweven door me hoofd, ik hoor de stem het tegen me zeggen.
slikkend zeg ik : ja, hoezo.
meisje je verbergt veel in dat kleine hartje vn jou.
je doet je zo sterk voor maar,
ik zie je kapot gaan.
Je zit maar rond te dwalen.
'Ben je wel voorzichtig met jezelf'
weer een vraag, ik wil er niet op antwoorden.
want ik ben toch gelukkig, ik ben toch blij met mezelf.
als ik dit zo denk.
weet ik dat ik lieg.
ik ben niet eens blij met mezelf.
ik ben niet een gelukkig,
maar dat hoeft de buitenwereld toch niet te zien?
hoezo zou zij het wel zien?
Hoe kan ze mij zien kapot gaan.
ik snap het niet en ik wil gewoon weg.
ik wil me vrij voelen.
ik voel me niet op me gemak bij dit.
want ik denk liever niet aan mezelf,
ik ben moe..