De lucht is donker..
sterren flonkeren, ze geven licht..
Mijn ogen op de sterren gericht..
mijn blik steeds meer verwatert..
Door de tranen die ik laat door een gedachte..
ik fluister tegen de sterren..
Alsof jij me kan horen..
maar toch blijf ik praten..
Ik zie een vallende ster..
en doe mijn ogen dicht..
Terwijl ik de wens in mijn hoofd zeg..
rollen de tranen over mijn wangen..
Als het even kon..
had ik jou tegen me aan willen voelen..
En al het gemis, pijn en het verdriet er uit willen gooien..
want ik mis je zo schat..
Met opgedroogde tranen..
staar ik nog steeds naar de prachtige sterrenhemel..
Zuchtend draai ik me weg van de sterren..
de pijnlijke gedachtes komen weer in me op..
Hoe wij hier samen konden zijn..
lekker warm bij elkaar..
Nu is het koud..
zo zonder jou..
En ook als het weer veranderd..
zal het koud zijn..
in mijn hart..
Naar beneden kijkend..
loop ik weg…
weg van de sterren..
Heel even kijk ik om..
En fluister ik..
‘ Je kan altijd terug komen..’
Dan loop ik weer verder en verder..
de sterrenhemel vervaagt..
en ik ben weg..
Dreamlover: | Vrijdag, november 24, 2006 18:55 |
Poeh....dit bezorgde mij op dit toch wel zwoele begin van de avond echt kippenvel. Mooi gedaan. Liefs Dreamlover |
|