Soms gaat het gewoon niet
Machteloos
Ik zeg almaar verkeerde dingen
En niemand die merkt
Dat de reactie erop mij kwetst
Waarom moet ik altijd blij zijn
Word je boos op mijn verdriet
Respecteer je niet dat ik niet wil zeggen
Wat er in me omgaat
Van kwaad naar erger
Laat me dan toch even met rust
Maar het enige wat je doet
Is gissen naar de rede
Je kent me niet
Soms gaat het gewoon niet
Je laat me voelen alsof ik me aanstel
Maar ik doe zo mijn best
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, november 26, 2006 17:27 |
| Droef-boos verlangend. Liefs en knuf, sunset |
|
| Windwhisper: | Zondag, november 26, 2006 10:51 |
| veel liefs en een troostknuffel Cobie |
|
| +lory+: | Zondag, november 26, 2006 00:55 |
| Geloof me, ooit wordt dat beloond! Tot dan zul je je best moeten blijven doen en je geen schuld aan laten praten, want dat is echt niet nodig; weinig mensen zijn zo (hoe zal ik het zeggen).... als jij *vul het zelf maar in, k heb de woorden niet* Dikke kus en knuffel, succes met deze kwestie; je komt er wel uit! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -MoonFlower- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2006 | ||
| Thema's: | ||