licht doorheen het donker
handen in elkaar geknoopt
verenigd na lang verlies
een zucht , een vraag
kus me nu
wacht niet langer
ik geef je onvoorwaardelijk
mijn vertrouwen
mijn liefde
blikken in elkaar verward
doorheen muren het licht zien
jij bent mijn licht
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, januari 15, 2002 00:12 |
| Rebecca betekent "de boeiende", zij was het die Isaak, "moge hij glimlachen", zover bracht dat hij kwam. Je schrijft je naam waardig. |
|
| vlinder538: | Zondag, januari 13, 2002 22:13 |
| *traan* kan het niet helpen kusjes |
|
| free: | Zondag, januari 13, 2002 21:16 |
| Diep..heel echt mooi! rebecca liefs free |
|
| pramodah: | Zondag, januari 13, 2002 20:44 |
| mooi en vol gevoel rebecca zoals altijd............... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: BlackBecks | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||