Mama waar ben je?
Hoe kan ik mezelf zijn bij jou?
Dat ben ik nooit geweesd, dat heb je nooit gevraagd.
Hoe kan ik je rustig maken?
Dat ben je nooit geweesd, dat heb je nooit geprobeerd.
Waarom praat je niet met me?
Ik wil zo graag alles met je delen, dat heb je nooit begrepen.
Zie je niet dat ik schreeuw om aandacht!?
Ik voel dat de emmer zich steeds sneller vult!
Dat ben ik nooit geweesd, dat heb je nooit gevraagd.
Hoe kan ik je rustig maken?
Dat ben je nooit geweesd, dat heb je nooit geprobeerd.
Waarom praat je niet met me?
Ik wil zo graag alles met je delen, dat heb je nooit begrepen.
Zie je niet dat ik schreeuw om aandacht!?
Ik voel dat de emmer zich steeds sneller vult!
Reacties op dit gedicht
| Dreambow: | Zondag, november 26, 2006 20:27 |
| ZO herkenbaar.. (zie: "vul de leegte") Het is moeilijk.. en hoe langer het duurt, hoe moeilijker het wordt..helaas duidelijk neergezet:) Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: miemies | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2006 | ||
| Thema's: | ||