een traan van verdriet,
een traan over je wangen,
waarom heb ik dat niet,
ik kan ze gewoon niet opvangen,
je bent in de war en zo radeloos,
we waren beste vriendinnen we waren zo kloos,
maar je zit nu gevangen tussen twee muren,
en voordat je daar uit mag, dat gaat nog eventjes duren,
je bent nu opgenomen in raalte en hebt heel veel pijn,
maar ik durf je niet op te zoeken ik vind het daar gewoon niet zo fijn,
ik mis je lach ik mis je aanwezigheid,
we lachte veel samen en ik noemde jou ook wel eens een geit
en ik zei nog tegen jou blijf gewoon nog daar,
maar jij wilde niet naar me luisteren en vond mij toen heel raar,
maar nu blijf ik onrustig en kan ik nergens heen,
ik hoop dat de pijn ook binnenin jou weer verdwijnt,
want weet je ik wil jou niet ook nog eens kwijt.