De terugkeer van een feestje.
Wat een verloren hart
doolt over vrijzinnigheid
vogels vergezellen de
ochtendparel van vermoeidheid
sta me bij
gezang van de nacht
jaloezie maakt me
gek
blijf staan
wees redelijk
sluit ogen
kus me
vergeet het
ga weg
wees redelijk
blijf staan
laat los.
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Maandag, november 27, 2006 13:33 |
| Ik sluit me bij sunset aan, jaloezie is killing....... en angst is een slechte gids en dat bij elkaar smoort elke liefde dood, liefs Cobie |
|
| arie.v.d.zalm: | Maandag, november 27, 2006 11:05 |
| mooi neergezet http://home.verstel.nl/a.albers |
|
| sunset: | Maandag, november 27, 2006 11:00 |
| Lijkt me opgewekt verwarring door jaloersheid dan. En je weet, jaloersheid is een stille sluipmoordenaar. Net als angst. Treffend. Liefs en fijne dag nog, sunset |
|
| MayadeBij*: | Maandag, november 27, 2006 09:44 |
| Fijn! Waar moet ik zijn? :) (de laatste dag als nutteloze freak op aarde dient uitgebreid gevierd te worden! vanaf morgen heb ik een doel, tenslotte, hmmhaha) | |
Over dit gedicht
| Auteur: *Sofie* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2006 | ||
| Thema's: | ||