JE PAKT MEER DAN...
je pakt meer dan…
je pakt meer
dan dat we samen delen
je stapt verder en
voorbij aan mij
jij bent mijn oog en hand
ik blijf het lijf en voeten
zo vervlechten we de wegen
maar jij loopt uit de pas
ik laat je gaan, jouw afscheid
is voor mij beginnen
getekend kan ik winnen
van wat verleden schreef
ik groei omdat
ik eindelijk kan ontbotten
uit koestering door pijn
in bloei kan ik mezelf nu zijn.
wil melker
14/01/2002
Reacties op dit gedicht
| Djanneen: | Dinsdag, januari 15, 2002 00:12 |
| We kennen elkaar niet, maar wat jij beschrijft durfde ik niet. Had ik het maar gedaan, dan had ik de eer aan mezelf gehouden! | |
| Voske: | Maandag, januari 14, 2002 22:04 |
| Je staat nog maar in bloei maar wij lezen hier je vruchten al en ze zijn heerlijk. groetjes,Voske |
|
| Nathalie van Meesen: | Maandag, januari 14, 2002 18:01 |
| Wat een supermooi gedicht!Zo herkenbaar ook. | |
| waterval: | Maandag, januari 14, 2002 14:54 |
| weer héél erg mooi... ben ik een fan aan het worden? ;-) ..... |
|
| ilona krijgsman: | Maandag, januari 14, 2002 07:48 |
| ik lees de witte regels wel 10 keer achter elkaar...ik lees en besef hoe prachtig jij dit verwoord hebt...ik herken me zelf erin....misschien een begin...het zetje in mijn rug...mooi Wil.......heel erg mooi.....het wordt tijd dat we elkaar treffen...ergens een minimeeting....op het strand....lijkt me wel wat....gauw een datum prikken samen met Catharina....en Arie liefs Ilona |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||