Ik hoopte dat het uiteindelijk beter zou gaan,
Maar diep van binnen ga ik er aan onderdoor.
Ik hou me groot, laat geen traan.
Maar het doet me pijn, zoveel pijn.
Ik hoopte om je steun,
Het is veel gevraagd,
Maar dit geeft zo’n dreun.
M’n hart geeft een schreeuw van pijn.
Ik dacht, dat we aan een vriendschap zouden bouwen,
Maar uiteindelijk haak je af.
En je laat mij min of meer rouwen.
Doordat je niks van je laat horen.
Ja, het is pril,
Maar ik kan niet zonder je.
De vriendschapshart geeft een gil.
Alsjeblieft, geef me dat.
Je weet dat dat het enige is wat ik wil,
Die mooie vriendschap, samen met jouw.
Maar ja, wederzijds dus niet, weet je? Ik hou me wel stil.
Ik dacht écht dat het kon!!!
Je hebt van mij geen last meer,
Het is gedaan, ik heb mn best gedaan.
Mij zie je niet weer.
Het spijt me.. Bij deze zeg ik “Doei”.
Hoe kun je me zo laten gaan,
In plaats daarvan,
Laat ik jouw nu in de kou staan.
Nogmaals zeg ik “Doei, het ga je goed”.
| Br0kEn: | Maandag, november 27, 2006 20:49 |
| heel veel sterkte ik ben er voor je |
|
| arie.van der.zalm: | Maandag, november 27, 2006 20:44 |
| doei http://home.versatel.nl/a.albers |
|
| Auteur: Lovely** | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2006 | ||
| Thema's: | ||