deed me pijn naar de ...
Ik nam een grote stap
ben naar me werk gegaan
de nieuwe winkel die geopent is
liep er naar stilletjes naar binnen
met mijn hand tegen me gezicht
zodat ze me minder zouden zien
mensen die daar allemaal liepen
ik voelde de pijn en het verdriet
het was zo mooi geworden
keek me ogen echt helemaal uit
maar het deed me echt pijn
ik kan hier nu niet werken
door mijn ziekte al acht maanden
weg van het werkvloer
waarom gebeurt dit allemaal
vele persoonneel kende ik niet eens
zoveel nieuwe mensen gekomen
mijn baas zag ik staan
keken elkaar even in de ogen
geen van beide gingen we naar elkaar toe
ik kon het niet aan meer
wilde het liefst hard weg rennen
maar ging heel dicht bij me ouders staan
en nog vraag ik me af hoe kan het allemaal
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Dinsdag, november 28, 2006 09:30 |
| in een mensenleven en dat is voor iedereen verandert zo veel, ik heb zelf jarenlang (20)gewerkt in een winkel en zit nu in de bejaardezorg waar ik me terug gelukkig voel en veel genegenheid geef en krijg! ik kijk niet meer achteruit maar voorruit! knufleifs--hiljaa-- |
|
| anneke van dijk: | Dinsdag, november 28, 2006 07:42 |
| het is heel jammer, dat je door je ziekte niet kunt werken, maar dat komt ooit wel weer.. bij mij heeft het bijna twee jaar geduurd...... liefs, namasté, anneke |
|
| mums: | Dinsdag, november 28, 2006 01:19 |
| ik ben mijn werk ook kwijt lieverd en zoveel meer, op die werkvloer ben ik nu ook een vreemde bijna. Alles gaat verder lieverd, jij hebt hier iets...een hele familie, wie is er nou eenzaam. Klinkt raar dat ik dit zeg, maar kreeg ook ooit die raad. Kijk naar wat je hebt en niet naar wat je kwijt bent..., maar soms moet je dat even doen. liefs mums |
|
| lonely 1: | Dinsdag, november 28, 2006 01:08 |
| triest maar ook goed van jou dat je het gedurfd hebt,en tante fata heeft gelijk hé, liefs en knuffel, lonely 1 |
|
| rovago: | Dinsdag, november 28, 2006 01:05 |
| Jongens, doffe elende. Liefs. Den bompa. |
|
| jantje maan: | Dinsdag, november 28, 2006 00:41 |
| das pijnlijk , weet hoe jij u nu voelt sterkte liefs marc |
|
| Fata Morgana: | Dinsdag, november 28, 2006 00:38 |
| Lieverdje ook dit hoort erbij, dingen veranderen, jij verandert, de maatschappij verandert.... gewoon proberen niet om te kijken, maar vooruit, naar de juiste veranderingen voor jezelf, jij hoort toch ook ergens bij, wat dacht je van het delen op freaks, weten ze ook niets van, zie je wel dat jezelf net zo hard verandert, enne dat heet leven..... en gebeurt gewoon allemaal, trustenkus van Fata die morgen ook weer anders is. | |
| Niniki: | Dinsdag, november 28, 2006 00:25 |
| Au dit doet pijn..... Knuffie |
|
| erje: | Dinsdag, november 28, 2006 00:21 |
| praat erover met je ouders die dan mogelijk een link kunnen leggen je zal toch weer de maatschappij inmoeten en onder de mensen moeten komen wens je daar sterkte bij liefs erje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2006 | ||
| Thema's: | ||