Te veel, misschien
Te veel, misschien
Mijn voel noemt zich gevangenschap
al weer ik mij toch leeft de angst ook hier
verscheurt mij als een heel wild dier
Ik zie het spiegelende beeld van mij
van ouderdom en reeds verbruikte tijd
wat baat het dat ik jeugd benijd
of dat ik haar nooit eerder heb ontmoet
zij die zo liefelijk wonderbaar en schoon
hoe blind ben ik, hoe simpel doodgewoon
wou ik slechts liefde die nog onbekend
ons was en hoopte ik op een misschien
als was ik doof en stom nog bovendien.
**********
sunset 28-11-2006
**********
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Dinsdag, november 28, 2006 23:18 |
| prachtig geschreven, net als al je andere die ik daarnet heb gelezen, zo mooi elke keer weer, liefs, lonely 1 |
|
| MizzTeaQ: | Dinsdag, november 28, 2006 12:48 |
| Ja, dat is wat liefde met je doet... Liefs, |
|
| Lonely Heart: | Dinsdag, november 28, 2006 12:45 |
| Droefmooi geschreven, Liefs Lonely Heart |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, november 28, 2006 12:04 |
| jouw zielenrijkdom is noch doof en stom noch blind... diep rakend mooi sunset ! erg erg mooi ! liefs kerima ellouise |
|
| hiljaa: | Dinsdag, november 28, 2006 09:59 |
| :) weer graag gelezen! knufleifs--hiljaa-- |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Dinsdag, november 28, 2006 09:32 |
| ook hier weer alle gevoelige snaren geraakt liefs knuff Ria |
|
| going with de wind: | Dinsdag, november 28, 2006 08:23 |
| wat schitterend ,een pareltje op zich lieve |
|
| remie: | Dinsdag, november 28, 2006 08:09 |
| wat een schitterend beeld schets je hier...hoopvol de ouderdom...toch...liefs remie | |
| Tinneke 1: | Dinsdag, november 28, 2006 08:07 |
| mooi, mooi... liefs, Tinneke x |
|
