Daar ligt hij
Wolken verwondering zweven
over stenen van troosteloosheid
waar kilte macht verslindt
de hitte van vertwijfeling
en de wind van vergeten
verwaaien het sterven van vreugde
- overigens:
in de woestijn van treurnis
kan slaap zelfs een oase zijn -
Standvastige bomen verrotten
in donkere tijden
waar bliksems van haat
alle gelukkige momenten vernietigen
en het gedonder van strengheid
het natuurlijke lachen verstikt
Maar daar, verstopt
onder het riet van angst
en achter ’t dode struikgewas
van elke ontgoocheling
ligt hij:
de zee van liefde
vol water van leven.
**********
sunset 28-11-2006
**********
| Klaes: | Dinsdag, november 28, 2006 20:31 |
| gaaf verwoord groet/klaes |
|
| D.H.F.Rensen: | Dinsdag, november 28, 2006 16:46 |
| lieve sunset,vol warmte en liefde gelezen.prachtig geschreven.xxxx Danielle | |
| Dreamlover: | Dinsdag, november 28, 2006 10:22 |
| Bijzonder mooi dit. Liefs Dreamlover |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Dinsdag, november 28, 2006 09:23 |
| die laatste strofe...zo mooi...zo hoopvol prachtig... liefs knuff Ria |
|
| hiljaa: | Dinsdag, november 28, 2006 08:27 |
| vol leven gelezen! prachtig geschreven knufleifs--hiljaa-- |
|
