vlucht
niemand om me heen
geen mens die me ziet
gewoon stilletjes alleen
mezelf en mijn verdriet
een stroom van tranen
telkens een diepe zucht
me in eenzaamheid wanen
hoogste tijd dat ik vlucht
geen mens die me ziet
gewoon stilletjes alleen
mezelf en mijn verdriet
een stroom van tranen
telkens een diepe zucht
me in eenzaamheid wanen
hoogste tijd dat ik vlucht
Reacties op dit gedicht
| imaginary: | Donderdag, december 21, 2006 23:39 |
| een mooi gedicht, dat de wanhoop van ieder mens kan uitdrukken op die momenten dat hij zich opbegrepen voelt. Met momenten doen we dat vaak niet? De wereld kan een eenzame plek zijn als je liefde, begrip nodig hebt. En net als je het niet nodig hebt is hij zo gevult dat je niet denkt ooit alleen te kunnen zijn. Ik hoop dat de eenzame momenten niet verdwijnen in de andere. Maar geloof me, er zijn mensen in de wereld. ECHTE mensen | |
| *sadgirl*: | Donderdag, december 07, 2006 23:19 |
| hoop dat het beter gaat... sterkte! grtz |
|
| my thoughts: | Dinsdag, november 28, 2006 20:26 |
| stil en droevig verwoord... take care |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2006 | ||
| Thema's: | ||