Versleet
Haar zoektocht leek eeuwen
het waren maar jaren
en met de tijd
versleet het beeld
van onschuld
onbewogenheid
van tranen
die mochten zijn
plotseling
groot
aanwezig
de mensenwereld
van verwachtingen
teleurstellingen
een gat
gevuld met pijn
zij leerde...
zij mocht zijn
en al die jaren
leken verloren
toch
werd herboren
een mens
een kind nog
zij mocht het overdoen
zoals zij wilde
en zij kon
- zij won-
Reacties op dit gedicht
| Andrea Gerrits: | Maandag, december 18, 2006 17:22 |
Top! |
|
| Klaes: | Dinsdag, november 28, 2006 20:34 |
| filosofisch 1-0 leafs/klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Godsend | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2006 | ||
| Thema's: | ||