dezelfde
Dezelfde
Ongekend had je dezelfde passie
ook het kind in jou was niet verdwenen
op een stil plekje heel ver weggestopt
lag een stapeltje erg mooie stenen
deze appel valt niet ver van de stam
dezelfde bewonderaar natuur…waar jij genoot
ik verwijder de rouwrandjes onder mijn nagels
van je laatste bloem bolletjes die ik heb gepoot
als de lente invalt kom ik je weer tegen
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Woensdag, november 29, 2006 21:19 |
| Wat een mooie gedachte... Liefs, Artifex. |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, november 29, 2006 19:38 |
| voelbaar mooi...zo zacht ! liefs, kerima ellouise |
|
| Riarno: | Woensdag, november 29, 2006 18:09 |
| Met bewondering gelezen. Zo mooi ben er stil van. Ik heb jouw andere ook gelezen. nice job,good writing a big hug xxxxxxkiss |
|
| mums: | Woensdag, november 29, 2006 15:44 |
| wat lief verwerkend neergezet meid. In het voorjaar kom je hem weer tegen... knuf. liefs mums |
|
| Andrea Gerrits: | Woensdag, november 29, 2006 15:23 |
Die laatste zin maakt me helemaal stil. Sterkte, |
|
| Windwhisper: | Woensdag, november 29, 2006 14:57 |
| in de bloemen weer tegenkomen, mooi dit een weerzien in de mooiste kleuren en geuren, liefdevolle herinnering knuf Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2006 | ||
| Thema's: | ||