De gesloten tuin
Toen mijn nachten nog donker waren
en geluk nog op straat lag.
Waarom jij huilde zonden tranen.
Je liep weg, veranderde in een stip.
Het einde van de straat was te dichtbij.
Het einde van jouw zijn, voorbij.
en geluk nog op straat lag.
Waarom jij huilde zonden tranen.
Je liep weg, veranderde in een stip.
Het einde van de straat was te dichtbij.
Het einde van jouw zijn, voorbij.
Reacties op dit gedicht
| Don Gallo: | Woensdag, november 29, 2006 18:30 |
| heel mooi.... gegroet, |
|
| Dreamlover: | Woensdag, november 29, 2006 17:42 |
| Bijzonder gevoelig neergezet hoor. Liefs Dreamlover |
|
| nietzschefan: | Woensdag, november 29, 2006 17:31 |
| Je gedicht is erg onsamenhangend geschreven, wat probeer je duidelijk te maken? Probeer van buiten naar binnen te schrijven en wees duidelijk met je interpunctie! opbouwende kritiek, vat het niet persoonlijk op. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ganzenpas | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2006 | ||
| Thema's: | ||