En toch...
Hoe kan liefde groeien
in een hart dat nooit geheeld is?
Hoe kan liefde groeien
als wantrouwen en angst heersen?
Is het ook maar
enigszins mogelijk
om opnieuw liefde te voelen,
als je na al die keren hebt gezegd
"Genoeg.
Ik wil niet meer."?
En als je bang bent om verliefd te worden,
je hart niet meer durft te openen,
en je al je vertrouwen bent kwijtgeraakt,
kan je dan toch opnieuw verliefd worden
op iemand die je amper kent?
Ik ben vaak gekwetst en vaak gebroken,
de wonden zijn nogniet allemaal genezen.
Ik koester nog steeds wantrouwen
en ik ben nog steeds doodsbang.
En al die littekens in m'n hart,
raak ik nooit meer kwijt.
Toch moet alles nu weer wijken.
Pijn, verdriet,
wantrouwen, angst.
Toch leer ik mezelf opnieuw open te stellen,
beetje bij beetje,
en leer ik weer écht lachen.
Want toch ben ik weer verliefd geworden,
ook al snap ik zelf niet eens hoe.
Toch laat ik het verleden
nu eindelijk achter me
en durf ik weer te dromen.
En toch laat ik de liefde
eindelijk weer toe in mijn hart.
En heel misschien
laat ik je toch nog weten;
dit is allemaal
dankzij jou.
in een hart dat nooit geheeld is?
Hoe kan liefde groeien
als wantrouwen en angst heersen?
Is het ook maar
enigszins mogelijk
om opnieuw liefde te voelen,
als je na al die keren hebt gezegd
"Genoeg.
Ik wil niet meer."?
En als je bang bent om verliefd te worden,
je hart niet meer durft te openen,
en je al je vertrouwen bent kwijtgeraakt,
kan je dan toch opnieuw verliefd worden
op iemand die je amper kent?
Ik ben vaak gekwetst en vaak gebroken,
de wonden zijn nogniet allemaal genezen.
Ik koester nog steeds wantrouwen
en ik ben nog steeds doodsbang.
En al die littekens in m'n hart,
raak ik nooit meer kwijt.
Toch moet alles nu weer wijken.
Pijn, verdriet,
wantrouwen, angst.
Toch leer ik mezelf opnieuw open te stellen,
beetje bij beetje,
en leer ik weer écht lachen.
Want toch ben ik weer verliefd geworden,
ook al snap ik zelf niet eens hoe.
Toch laat ik het verleden
nu eindelijk achter me
en durf ik weer te dromen.
En toch laat ik de liefde
eindelijk weer toe in mijn hart.
En heel misschien
laat ik je toch nog weten;
dit is allemaal
dankzij jou.
Reacties op dit gedicht
| Silmarwen Sùrion: | Dinsdag, juni 12, 2007 01:16 |
| Liefde kwetst soms... Misschien zelfs vaak. Maar sluit nooit je hart voor liefde... When the time is right, a person will come and your heart will open once more for love |
|
| Heart of Fire: | Zondag, december 31, 2006 16:57 |
| allemaal dankzij mij? snif! Je kan het best hoor;) Pas gwn op voor de doortjes xxxx |
|
| Heart of Fire: | Donderdag, november 30, 2006 19:09 |
| Is mooi! Schatje liefde kan het hart helen, maar ook breken, liefde opent het hart, maar kan het ook sluiten. Ach wat is liefde? Schatje, laat je niet kwetsen, en probeer toch je hart open te zetten hoe moeilijk het ook kan zijn. Big Fat Kiss Your Strawberry without chocolatesauce xxx HUG xxx |
|
| Br0kEn: | Woensdag, november 29, 2006 22:19 |
| heel mooi geschreve | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jotara Ephedra | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2006 | ||
| Thema's: | ||