de nachtwacht
lang heb ik vol hoop en spanning gewacht op dat ene uitmuntende moment
vol verlangen naar die ene gebeurte nis
mijn wachten was ik inmiddels wel al gewent
het wachten en maar wachten alleen al voelt als een gevangenis
maar toch een waar ik mee kan dromen en fantaseren
over hoe ik ooit al mijn geluk zal beheren
en toch
al die momenten dat ik heb zitten wachten
voelde ik me toch heel kragtig in mijn gedachten
vol verlangen naar die ene gebeurte nis
mijn wachten was ik inmiddels wel al gewent
het wachten en maar wachten alleen al voelt als een gevangenis
maar toch een waar ik mee kan dromen en fantaseren
over hoe ik ooit al mijn geluk zal beheren
en toch
al die momenten dat ik heb zitten wachten
voelde ik me toch heel kragtig in mijn gedachten
Reacties op dit gedicht
| tineke ebing: | Donderdag, november 30, 2006 17:04 |
| jij alleen kan jezelf gelukkig maken, verwacht dat niet van een ander, dan komt dat vanzelf goed,steeds weer verbazingwekkend als je dat gaat ontdekken loslaten is ZO krachtig!!!! tineke ebing | |
Over dit gedicht
| Auteur: sneeuwbaviaan | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2006 | ||
| Thema's: | ||