Ambrozijn
Ambrozijn
Ik noem je Ambrozijn, m'n liefste
omdat jouw ogen schitteren in de mijne
en de wereld doen vervalen.
Ik noem je Ambrozijn, m'n Ambrozijn
omdat geen enkele andere naam
zo goed jouw lading dekt.
En ik graaf je beeld op uit mijn herinnering.
Onder mijn trillende handen condenseer je.
Ik zie je, ... vaag.
Ik zie je graag,
Ambrozijn.
Je druipt over mijn lippen
spoelt mijn gedachten
met je zinverblindende mond.
En daar, zie ik ons liggen
jij en ik liggen in het gras,
maar zonder de mieren.
En ik, ik zie vooral jou.
Ik droom je in mijn slaap
(ik) droom je met me mee
(en je kunt niet anders).
Jij bent mijn Daphne, Ambrozijn,
gevangen in mijn woorden,
en ik je Apollo, veroordeeld
om te blijven hopen.
Oh Ambrozijn, kus me!
Ik noem je Ambrozijn, m'n liefste
omdat jouw ogen schitteren in de mijne
en de wereld doen vervalen.
Ik noem je Ambrozijn, m'n Ambrozijn
omdat geen enkele andere naam
zo goed jouw lading dekt.
En ik graaf je beeld op uit mijn herinnering.
Onder mijn trillende handen condenseer je.
Ik zie je, ... vaag.
Ik zie je graag,
Ambrozijn.
Je druipt over mijn lippen
spoelt mijn gedachten
met je zinverblindende mond.
En daar, zie ik ons liggen
jij en ik liggen in het gras,
maar zonder de mieren.
En ik, ik zie vooral jou.
Ik droom je in mijn slaap
(ik) droom je met me mee
(en je kunt niet anders).
Jij bent mijn Daphne, Ambrozijn,
gevangen in mijn woorden,
en ik je Apollo, veroordeeld
om te blijven hopen.
Oh Ambrozijn, kus me!
Reacties op dit gedicht
| Hanika: | Donderdag, november 30, 2006 22:39 |
| Ik ben niet helemaal nieuw, maar het is wel de eerste keer dat ik gedichten instuur. Bedankt, je complimentje doet me deugd. Hanika |
|
| Cora (ZIJ): | Donderdag, november 30, 2006 18:31 |
| Je schrijft goed, nieuw of onder een andere naam, ik weet het niet, maar welkom! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ReadingGoal | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2006 | ||
| Thema's: | ||