Dons
als een donzen veertje
dwaal ik mee op de wind
door het bos
en over een meertje
naar een plek
waar niemand mij vind
mijn lichte gedachten
zijn zacht als
het milde maanlicht
en het doffe getwinkel
van de sterren
zachtjes zweef ik
dieper het bos in
verder de nacht in
naar de vergetelheid
dwaal ik mee op de wind
door het bos
en over een meertje
naar een plek
waar niemand mij vind
mijn lichte gedachten
zijn zacht als
het milde maanlicht
en het doffe getwinkel
van de sterren
zachtjes zweef ik
dieper het bos in
verder de nacht in
naar de vergetelheid
Reacties op dit gedicht
| red one: | Donderdag, november 30, 2006 22:48 |
| dromerig mooi.. wegzwevend op de wind.. dromend dat je een antwoord vind.. liefs en knuff redje |
|
| Reiger: | Donderdag, november 30, 2006 18:04 |
| Droevig en mooi tegelijk:) | |
| deep darkness: | Donderdag, november 30, 2006 17:53 |
| troost vinden in vergetelheid mooi!! liefs x |
|
| Windwhisper: | Donderdag, november 30, 2006 17:23 |
| een vederlicht, wel droevig maar toch mooi gedicht liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2006 | ||
| Thema's: | ||