Een Bloemenveld verteld

Een kronkel grind paadje
Met prachtige gele bloemen
Aan weerskanten van het pad
Ze hebben hun kopjes vol in boei
Naar me toe gebogen
En kijken me, lief doch treurend na
Zachtjes, hoor ik ze fluisteren
Maar ik kan ze niet verstaan
Als er eentje
Een gele bloem met een witte rand
Me vriendelijk met haar kopje wenkt
En naderbij verzoekt
Ik ga voorover gebogen staan
En streel haar met mijn hand
Mijn verbazing is groot
Als ik haar kan verstaan
En zij vervolgens zegt
Wij bloemen kunnen zien.
Jij weet niet, welke weg te gaan
En zovele dingen
Zijn nog niet aan je uitgelegd
Wij zullen voor jou
Onze gele bloemknoppen open laten staan
Zodat jij weet
Welke weg je zal moeten gaan
Naar daar moet je gaan
Waar de knoppen vol in bloei voor je staan
Zijn de knoppen gesloten
Dan moet je die weg maar overslaan
Ze lacht, de gele bloem met witte rand
Als zij, de tranen in mijn ogen, ziet staan
Geloof me, die tranenstroom
Zal tot stilstand, gaan komen
Dit is niet echt, vast een droom
Sta ik, zomaar met een bloem te praten
Die mij verteld
Welke weg, ik wel en welke niet moest gaan
Zij vervolgt haar verhaal.
En geboeid, luister ik haar weer aan
De prachtige oude hoge bomen
Die je tussen, de prachtige gele bloemen pracht
Sommige met wit omrand,
Fier en rechtop zult zien staan
Zullen je heel veilig laten voelen
Bij gevaar zullen ze hun takken
Zachtjes beschermend om je heen slaan
De zachte druppeltjes regen
Die zulen gaan vallen
Zullen alle last van je afspoelen
De prachtigste vijvers kom je tegen
Met de mooiste vissen en sprankelenden fonteinen
Daar kan je heerlijk af koelen
Als de zon je te warm heeft gemaakt
De vissen zullen zich bij je voegen
Je zult weer uit je gevoel, daardoor gaan handelen
En samen zullen die vissen met je zwemmen
Door het heerlijk verfrissende water
Tot het tijd is, om het kronkelpad
Tussen de prachtige gele bloemen met hun lieve kopjes
Sommige omringt door een witte rand
En met jouw gevoel verder te bewandelen
Prachtige gele bloembedden, sommige wit omrand.
Die kunnen spreken
En kunnen je antwoord, op je vragen geven
Die diep in je binnenste nog leven
Je zult de prachtige gele bloemen pracht
Met soms eentje wit omrand
Kunnen horen zingen en zien dansen
En ze zullen je, met veel liefde omringen
Ze geven je nieuwe kansen
Zodat het heelt, die pijn, in je binneste
En jij je innerlijke stemmetje
Weer zult kunnen gaan verstaan
De prachtige gele bloemen pracht
Sommige wit omrand
Hun kopjes, zullen ze naar je toe keren
Hun geuren, zullen jou
Van binnen opnieuw inkleuren
Wij zullen je blijven leiden
Met onze schoonheid en pracht
Tot aan het einde
Van het, vol met obstakels, kronkelpad
Dan heb je genoeg moed vergaard
En daar is het
Waar iets belangrijks, op jou wacht
Die zal verhelderen, elke donkere nacht
Jouw innerlijke kracht
De gele bloem met de witte rand
Verdwijnt in het bloemenveld
Maar ik had alles goed verstaan
Wat of zij mij had verteld
Het kronkelpad was soms onbegaanbaar
En het heeft me meermalen geveld
Maar de prachtige gele bloemen pracht
Met die lieve kopjes
Soms eentje omringd met witte rand
Beurde me er steeds weer bovenop
Hun geuren lieten me dan weer voelen
En zo stap ik
Weer af op mijn levens doelen
Met hun dicht aan mijn zijde
En voel me onverslaanbaar

Liefs Jet