Laat ons ons lieven
Laat ons ons lieven
Bij elke blik van jou
adem jij oneindigheid in mijn hart
toch weet jij zeker
dat wij eindig zijn
Jij lacht zo teder zacht naar mij
zoals ik nooit een lachen zag
dan fonkelen jouw ogen
dat ‘t mij het ademen beneemt
Helemaal onder mijn huid kruip je
zodat ik denk dat jij mij nooit verlaat
en ‘k ben al lang bereid
mij helemaal jou te geven
Jij hebt mij voor altijd en ver daarna
en als ik in jouw ziel kijk
begin ik te begrijpen
dat woorden weer verkwist zijn
in plaats van ons te lieven.
**********
sunset 01-12-2006
**********
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Vrijdag, december 01, 2006 16:48 |
| heerlijk te lezen dit moois...jou zeker wel toevertrouwd;) groet willem |
|
| M@rcel: | Vrijdag, december 01, 2006 12:43 |
| wat een prachtige liefdespoezie echt schitterbaar mooi geschreven en heel graag gelezen Liefs M@rcel |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, december 01, 2006 11:59 |
| zucht........schitterend ...zacht...lievend...totaal...compleet... mooi mooi ! liefs, kerima ellouise |
|
| MayadeBij*: | Vrijdag, december 01, 2006 09:55 |
| Klapperdeklap (bravo!) kus. | |
| hiljaa: | Vrijdag, december 01, 2006 08:49 |
| wauw....een prachtige poëzie! knufleifs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2006 | ||
| Thema's: | ||