Verboden verlangen
Met verboden verlangen
droom ik in stille herinnering
droom ik mij jong
nog mooi als een bloem
die langzaam open bloeide
de dageraad mij
minzaam wakker kuste
om mij heen een
bonte nachtvlinder danste
hoopvol wachtend tot ik
mijn blaadjes openvouwde
en zij mijn zoete nectar
proeven kon
in stille herinnering
omsluiert mijn droom
dat ogenblik
aan dat innig gebeuren
waarin mijn vlinder
de bloem liefhad
het verboden verlangen,
verworden tot een
pijnlijke herinnering,
de vlinder danst niet meer....
droom ik in stille herinnering
droom ik mij jong
nog mooi als een bloem
die langzaam open bloeide
de dageraad mij
minzaam wakker kuste
om mij heen een
bonte nachtvlinder danste
hoopvol wachtend tot ik
mijn blaadjes openvouwde
en zij mijn zoete nectar
proeven kon
in stille herinnering
omsluiert mijn droom
dat ogenblik
aan dat innig gebeuren
waarin mijn vlinder
de bloem liefhad
het verboden verlangen,
verworden tot een
pijnlijke herinnering,
de vlinder danst niet meer....
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, december 01, 2006 14:23 |
| Pijnvol integer droef verwoord. En toch is het een waar leesgenot. Liefs en knuf, sunset |
|
| switi lobi: | Vrijdag, december 01, 2006 12:56 |
| Droeve pracht... Liefsliefs, switi lobi |
|
| Claire Q: | Vrijdag, december 01, 2006 12:44 |
| Zucht..dit is mooi! liefs! |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, december 01, 2006 12:33 |
| je gevoel zo voelbaar | |
| Reiger: | Vrijdag, december 01, 2006 11:54 |
| Heel erg triest maar wel erg mooi verwoord.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2006 | ||
| Thema's: | ||