Gebroken
gebroken op een plek dat onbreekbaar hoort te zijn
door blijven lachen maar je voelt nog de pijn
alsof die woorden niks voor je betekend
maar diep in je hart weet je het 100% zeker
probeer je verdriet met een lach te verbergen
met de dag wordt je pijn allen maar erger
vermoeiend wil je er een eind aan maken
met een mes probeer je je pols te raken
de moed die je verzameld hebt verdwijnt
want je komt er nu pas achter dit is niet mijn eind
door blijven lachen maar je voelt nog de pijn
alsof die woorden niks voor je betekend
maar diep in je hart weet je het 100% zeker
probeer je verdriet met een lach te verbergen
met de dag wordt je pijn allen maar erger
vermoeiend wil je er een eind aan maken
met een mes probeer je je pols te raken
de moed die je verzameld hebt verdwijnt
want je komt er nu pas achter dit is niet mijn eind
Reacties op dit gedicht
| girl with a little smile: | Vrijdag, december 01, 2006 17:44 |
| ik snap wat je bedoelt heel mooi maar ik vind juits dat jij de moed heb om je polsen ni te raken en daar moet je blij mee zijn liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: llow90 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2006 | ||
| Thema's: | ||