Krullen uit overwintering
en de wereld stilde
en ik liep in het zwijgen mee
mijn hart verpakt
in kristallen van graniet
ik hoorde ze razen
de grijze grauwe orkanen
maar in mijn hart en ziel
bleef de hemel blauw
ik vertoef in wolken van lavendel
omarmd door het duister om me heen
nippend aan de rust
die de ziel behoeft
steeds verder verwijderd
van zinloos gebulder
wil het licht mijn schaduw zijn
het verdooft de pijn
rond mij dansen de sterren
als dromenvangertjes zo zoet
elke tinkel in mijn hart laat weten
dat engelen altijd waken
droom dromer droom
laat je geest verwaaien met de wind
geloof in je innerkind
en weet dat daar je overwinning begint
***Wim****