Winterkoude
De winterkoude sluipt nabij,
zijn bleke vingers grijpen
Het kil gevoel doordrenkt in mij,
de ijzel is aan`t rijpen
De winterkoude groef zijn gracht,
zijn ijs hield mij in kilte
Omcirkelt mijn bevroren klacht,
zijn sneeuw bedekt de stilte
De winterkoude viert zijn ban,
zijn nevelen verdoven
Verankerd heerst zijn kille plan,
de bron van warmte roven
zijn bleke vingers grijpen
Het kil gevoel doordrenkt in mij,
de ijzel is aan`t rijpen
De winterkoude groef zijn gracht,
zijn ijs hield mij in kilte
Omcirkelt mijn bevroren klacht,
zijn sneeuw bedekt de stilte
De winterkoude viert zijn ban,
zijn nevelen verdoven
Verankerd heerst zijn kille plan,
de bron van warmte roven
Reacties op dit gedicht
| Riava: | Maandag, december 04, 2006 02:29 |
| Bedoel dus Dirk Hermans en geen Herman, sorry, ik ging te snel :-) |
|
| Riava: | Maandag, december 04, 2006 02:28 |
| We doen ons best Cobie ;-) Herman en Fran, jullie ook bedankt voor de fijne reacties Liefs, Riava |
|
| fran92: | Zaterdag, december 02, 2006 13:45 |
| heel erg mooi verwoord dit! graag gelezen liefs fran92 |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, december 02, 2006 10:59 |
| als je het vanbinnen vanuit je hart maar warm houdt. liefs Cobie |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, december 02, 2006 08:17 |
| heel knap neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: Riava | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2006 | ||
| Thema's: | ||