waartoe
de weg was lang
van jongs af aan
edoch het vergeven
leerde mij ermee leven
waar littekens
in ziel en lijf
pijnlijk zijn gebleven
met een nooit vergeten
al bad ik naar god weet wie
de kilte blijft komen
vastgeklonken voeten
aan graniet in dromen
heden beleven schenkt
krachtig inner
nu in onbalans een doekje
voor bloedend herinner
ik stil en slik
wijl de diepte schreeuwt
tranen springvloeden
in mij zelve gekeerd
laat me maar even
het tij zal heus keren
mij ooit wel weer
tot het waartoe doen leren
| Windwhisper: | Zondag, december 03, 2006 10:23 |
| wouwwwwww droevig mooi en rakend sterk liefs en een warme knuffle Cobie |
|
| flores: | Zondag, december 03, 2006 09:37 |
| Rakend, voelbaar. Ook dit tij zal weer keren..wanneer en hoe, daar weet niemand het antwoord op. Weet je gesteund door de lieve mensen om je heen... Met mijn liefs (en virtuele schouder) |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zondag, december 03, 2006 07:29 |
| weer voelbaar de emoties laat ze maar eerst weer tot rust komen en jou kennende komt het wel weer goed liefs en krachtknufff Ria |
|
| sunset: | Zondag, december 03, 2006 06:53 |
| Sterk rakend jouw voelbare verwarring hier overgebracht. Liefs en mijn omarmende genegenheid, sunset |
|
| hiljaa: | Zondag, december 03, 2006 06:10 |
| tijd zal raad brengen ! invoelend! knufleifs--hiljaa-- |
|
| The Slayer: | Zondag, december 03, 2006 00:57 |
knuffeltje.... je bent sterk genoeg om er dorheen te komen, ik steun je lieverd !!! kuss The Slayer |
|
| Fata Morgana: | Zondag, december 03, 2006 00:30 |
| Herkenbaar gevoel, ik laat je even net zoals ik moet ontwarren, maar niet zonder een warme kus, Fata. | |
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2006 | ||
| Thema's: | ||