nummer een
tweede, derde
vierde, vijfde
maar nooit nummer een
hoe graag ik jouw vriendin wil zijn
het is nooit genoeg
naast jouw nummer een voel ik me zo klein
want ik ben niet haar
met haar een geschiedenis
met mij hoogstens een jaar of wat
maar nog steeds is een nummer een zijn
wat ik zo mis
zij staat bovenaan
al haat je haar soms
ook al hou je altijd van haar
maar vergeleken,
hou je zo'n klein beetje van mij
al was ik jouw nummer een
net als jij dat van mij bent
dan zou dat mij
een stuk gelukkiger maken
Reacties op dit gedicht
| Augustijntje: | Maandag, december 04, 2006 16:41 |
| als ik het goed voorheb, gaat het niet over een jongen zoals sunset denkt, maar over een meisje? Koester gewoon iedere vriendschap die je hebt.. wees niet jaloers op oudere vrienden.. mss heeft die ene vriendin al een hele geschiedenis met haar, binnen een jaar of 6 heb jij dat ook! mooi geschreven x! |
|
| sunset: | Zondag, december 03, 2006 10:50 |
| Je kunt inderdaad nooit met een afwezige aanwezige concureren (En ik spreek uit ervaring). Mijn raad? Het heel duidelijk maken. En als er niet kan, wil gekozen worden, hoe pijnvol het dan ook voor je is, maar stoppen met die relatie. Treffend duidelijk verlangend overgebracht. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: simple mind | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2006 | ||
| Thema's: | ||