Een momentje gevoel alstublieft..
03-12-2006
Een momentje gevoel alstublieft..
Glimpjes en momentopnamen
uit het hart
gegrepen
her en der geplukt uit
knotten en knopen
Verstrengeld tot woorden
en kleuren
zonder dat ze zelf
het patroon zien
want dat komt pas later
zeggen ze
Moeizaam geweven maar
eigenlijk waren ze er al
je zag ze alleen niet
want die domme dromer gooit
steeds roet in het eten
En dan weet je
weven is leven
ben je aan jezelf verplicht
want wie zal het anders voor je doen?
Worden draden touwen
van vertrouwen
is de stroom niet meer te stoppen
en gaat het steeds
weer over hetzelfde:
weven is leven
Bedankt voor het wachten
Waarmee kan ik u van dienst zijn?
Reacties op dit gedicht
| Chichi: | Maandag, december 04, 2006 13:27 |
| Ik weet niet wat ik beleef, ik weef! (bert visscher) ;) Maar nu even serieus. Ik heb genoten van dit gedicht. Ik vind het zeer goed geschreven, erg mooi! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: anguissette | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2006 | ||
| Thema's: | ||